Στο αρχαιότερο λιμάνι της Κύπρου, που έγινε ο «χάρτης», της χώρας. Εκεί όπου ο βασιλιάς Νικοκλής, κατασκεύασε τα πρώτα λιμενικά έργα λίγο μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, κτίζοντας δύο κυματοθραύστες ώστε να δημιουργήσει μια εσωτερική λεκάνη μέσα στον ήδη προστατευόμενο κόλπο του λιμανιού.

Το λιμάνι της Πάφου έπαιξε σημαντικό ρολό, μετά το 312 π.Χ., όταν ο Πτολεμαίος έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την κατασκευή του, συνεχίζοντας τα έργα του Νικοκλή και κατασκευάζοντας ένα τεχνητό λιμάνι και κτίζοντας οχυρώσεις πάνω στους κυματοθραύστες. Κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο, βελτιώθηκε και διορθώθηκε: Χωρίστηκε σε τρία αγκυροβόλια ώστε να εξυπηρετείτε το εξωτερικό εμπόριο, τα μικρότερα σκάφη για το τοπικό εμπόριο και τέλος πιστεύεται ότι το τρίτο αγκυροβόλιο φιλοξενούσε τα πολεμικά πλοία που επισκέπτονταν το λιμάνι της Πάφου.

Ατενίζω τον γκρίζο ουρανό και τη θάλασσα του χειμώνα με τα θυμωμένα κύματά της…ξεσπά το «μέσα» μου και αναμένω στα ίδια βράχια να βρεθώ ένα βράδυ – καλοκαιρινό για να «ρίξω» όλα τα «ξενικά» που μάζεψε η ψυχή, και να δω όσα όμορφα και διαφορετικά θα καθρεφτίζοντας, έστω και από το βυθό…