Σ’ ένα δημόσιο πάρκο, μια γυναίκα γυμναζόταν όταν μια μπάλα, από παιδιά που έπαιζαν, την πέτυχε στο κεφάλι. Ενοχλήθηκε, ζήτησε να σταματήσει το παιχνίδι και διαμαρτυρήθηκε για την έλλειψη σεβασμού. Όμως, το ερώτημα είναι: Σε ποιον ανήκει πραγματικά ένας δημόσιος χώρος;

Έχει δικαίωμα κάποιος να απαιτεί ησυχία και τάξη όταν βρίσκεται σ’ ένα πάρκο, έναν χώρο που είναι ανοιχτός σε όλους; Αν ναι, τότε ποιος καθορίζει ποιοι μπορούν να βρίσκονται εκεί και τι δραστηριότητες μπορούν να κάνουν; Θα έπρεπε να υπάρχουν πινακίδες που ξεκαθαρίζουν τη χρήση του χώρου;

Φωτό: Αρχείου

Σε ποιον ανήκει το πάρκο; Υπάρχει ταμπέλα που να λέει «απαγορεύεται η μπάλα» ή «απαγορεύεται η γυμναστική»; Μπορεί κάποιος να απαιτήσει να αδειάσει ο χώρος από παιδιά, σκυλιά και γάτες για να κάνει ανενόχλητος την προπόνησή του;

Τα πάρκα είναι για όλους. Για όσους θέλουν να παίξουν, για όσους θέλουν να τρέξουν, για όσους θέλουν να καθίσουν σε ένα παγκάκι και να απολαύσουν τη μέρα τους. Δεν γίνεται ο καθένας να θέλει τον χώρο αποκλειστικά για τη δική του χρήση. Ναι, τα παιδιά κάνουν φασαρία, ναι, μπορεί να συμβούν ατυχήματα, αλλά έτσι είναι η ζωή σε έναν δημόσιο χώρο.

Από την άλλη, το πάρκο είναι χώρος κοινός. Χώρος για όσους θέλουν να αθληθούν, για όσους θέλουν να παίξουν, ακόμα και για όσους απλά θέλουν να χαλαρώσουν. Τα παιδιά δεν έκαναν κάτι παράνομο απλώς έπαιζαν. Η γυναίκα δεν έκανε κάτι παράλογο απλώς γυμναζόταν.

Όπως γράφει στην ανάρτησή της:

«Πήγα σε πάρκο Calisthenics να κάνω την γυμναστική μου και 1 ομάδα παιδιών ηλικίας του Δημοτικού έπαιζαν μπάλα μέσα στο πάρκο προκαλώντας οχληρία, φώναζαν, η μπάλα χτυπούσε παντού, στον εξοπλισμό, στα πράγματά μου και στο τέλος στο κεφάλι μου. Τους ζήτησα ευγενικά να μην παίζουν μπάλα εδώ γιατί δεν είναι γήπεδο, δεν είναι ο κατάλληλος χώρος για μπάλα, με αγνόησαν. Αφού με χτύπησε η μπάλα στο κεφάλι όχι μόνο δεν άκουσα έστω 1 συγνώμη, ο ένας μου την είπε κιόλας ότι δεν είναι χώρος εκεί να κάνω γυμναστική. Απορώ πώς μεγαλώνετε τα παιδιά σας, να μην σέβονται τους γύρω τους και να βγάζουν και γλώσσα. Όπως βλέπετε στην φωτογραφία, ο χώρος δεν είναι για μπάλα».

Η λύση δεν βρίσκεται στο να «αδειάσει» το πάρκο από παιδιά, σκυλιά και γάτες, αλλά στο να μάθουμε να συνυπάρχουμε.

Κύρια φωτό: Αρχείου