Μόνο που σκέφτομαι πόσο δύσκολη πρέπει να είναι η ζωή ενός ευρωβουλευτή, μου έρχεται μια δάκρυ. Φανταστείτε να πρέπει να ξυπνάς κάθε μέρα και να σκέφτεσαι πώς θα διαχειριστείς τα τέλεια 8.000+ ευρώ το μήνα (συν τα επιδόματα, φυσικά με τελική σούμα 60.000 ευρώ). Και μετά, να πρέπει να ταξιδεύεις σε εξωτικούς προορισμούς, να καρναβαλίζεις γυμνός από τη μέση και πάνω, και να ανεβάζεις βίντεο για να δείξεις στους υπόλοιπους ανθρώπους πόσο αγωνίζεσαι. Είναι πραγματικά μια ζωή γεμάτη θυσίες.

Και εμείς, οι απλοί θνητοί, με τον βασικό μισθό των 945 ευρώ στην Κύπρο (αν είμαστε τυχεροί και έχουμε δουλειά ή τετοιο μισθό), απλά δεν μπορούμε να καταλάβουμε τον πόνο και την πίεση που συνεπάγεται να ζεις μια ζωή πολυτέλειας. Πώς θα μπορούσαμε; Είμαστε απασχολημένοι να προσπαθούμε να πληρώσουμε το νοίκι, τα ψώνια και τους λογαριασμούς, ενώ κάποιοι άλλοι προσπαθούν να αποφασίσουν αν θα πάνε στις Μαλδίβες ή στις Σεϋχέλλες για το επόμενο “επίσημο ταξίδι”.

Αλλά ας μην είμαστε άδικοι. Ίσως όλα αυτά τα ταξίδια και οι γυμνές φωτογραφίες είναι μέρος μιας πολύ σοβαρής ευρωπαϊκής αποστολής. Ίσως ο κ.Φειδίας Παναγιώτου απλά προσπαθεί να μας δείξει πόσο σημαντικό είναι να ζεις τη ζωή σου στο έπακρο, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος προσπαθεί να βγάλει τον μήνα. Είναι σαν ένα μάθημα ζωής: “Κοίτα με, μην είσαι σαν εμένα.”

Και φυσικά, ας μην ξεχνάμε ότι όλα αυτά γίνονται με δικά μας τα λεφτά. Είναι σαν να πληρώνουμε για μια παράσταση που δεν ζητήσαμε, αλλά πρέπει να την παρακολουθούμε έτσι κι αλλιώς. Και αν τολμήσεις να πεις κάτι, θα σου πουν ότι “δεν καταλαβαίνεις” ή ότι “αυτά είναι ΑΠΛΩς Φειδίας Παναγιώτου,λες και το να καρναβαλίζεις γυμνός είναι μέρος του job description ενός ευρωβουλευτή.

Οπότε, ας σταματήσουμε να παραπονιόμαστε και ας εκτιμήσουμε τις θυσίες αυτών των ανθρώπων. Είναι πραγματικά ένα βαρύ fardo να ζεις μια ζωή που οι περισσότεροι από εμάς μόνο στα όνειρά μας θα βιώναμε. Και αν κάποια μέρα νιώσουμε ότι δεν τα βγάζουμε πέρα, ας θυμόμαστε: Υπάρχει πάντα ένας ευρωβουλευτής εκεί έξω που μας δείχνει πώς να ζούμε πραγματικά.

Της Νικολέτας Χρήστου