Η Andjela Dimitrijevicγ εννήθηκε στο Λέσκοβατς, μια πόλη που βρίσκεται στη Σερβία, κοντά στην πόλη Νις, η οποία είναι γνωστή για την ιστορική και πολιτιστική της κληρονομιά. Από νεαρή ηλικία, η Andjela είχε πάντα μια έντονη αγάπη για τον αθλητισμό και τις σωματικές δραστηριότητες, γεγονός που την οδήγησε να ακολουθήσει το επαγγελματικό της μονοπάτι στον τομέα της φυσικής αγωγής. Η εκπαίδευσή της την οδήγησε στο Πανεπιστήμιο του Νόβισαντ, όπου σπούδασε και αποφοίτησε με ειδικότητα στη φυσική αγωγή και το χάντμπολ.
Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της, η Andjela επέλεξε να αφοσιωθεί στην εκπαίδευση και προπόνηση νέων αθλητών. Σήμερα, είναι προπονήτρια στο σωματείο ΑΠΟΕΛ για την ομάδα κάτω των 16 ετών, όπου καθοδηγεί και ενισχύει τις αθλητικές ικανότητες των νέων παικτών. Επιπλέον, προπονεί την ομάδα Παρνασσός κάτω των 14 ετών, με στόχο την ανάπτυξη των δεξιοτήτων και της αυτοπεποίθησης των νεαρών κοριτσιών, δίνοντάς τους τις βάσεις για να εξελιχθούν στον αθλητισμό και στη ζωή τους.
Η εμπειρία της στην προπόνηση νεαρών αθλητών την έχει καταστήσει ιδιαίτερα αγαπητή και σεβαστή στους αθλητικούς κύκλους, με τα κορίτσια που προπονεί να την εκτιμούν για την αφοσίωση και την υπομονή της.
Μέσω των προγραμμάτων της, ενθαρρύνει τα παιδιά να αγαπήσουν το άθλημα, να μάθουν την αξία της ομαδικότητας και να αναπτύξουν τις φυσικές και πνευματικές τους ικανότητες.
Πώς ξεκινήσατε την ενασχόλησή σας με το χάντμπολ; Τι σας ενέπνευσε;
Από μικρή ηλικία βρισκόμουν μέσα στο γήπεδο, καθώς ο πατέρας μου ήταν επαγγελματίας παίκτης του χάντμπολ και μέλος της εθνικής ομάδας της Σερβίας. Το χάντμπολ ήταν ένα άθλημα που μου άρεσε πολύ και το βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Επιπλέον, η Σερβία έχει μεγάλη παράδοση σε αυτό το άθλημα, με πολλές επιτυχίες σε μεγάλα ευρωπαϊκά κύπελλα και παγκόσμια τουρνουά. Ξεκίνησα την καριέρα μου στην τοπική ομάδα του Λέσκοβατς (μια πόλη στη Νότια Σερβία), συνέχισα στην ομάδα του Νις και αργότερα πραγματοποιήθηκε η μεταγραφή μου στην Κύπρο, στην τότε ομάδα της ΣΠΕ Στρόβολου. Στην Κύπρο βρίσκομαι εδώ και δεκαέξι χρόνια.
Ποια είναι η πιο αξέχαστη στιγμή της καριέρας σας στο χάντμπολ;
Στην καριέρα μου έχω ζήσει πολλές αξέχαστες στιγμές που με γέμισαν υπερηφάνεια και χαρά. Μία από τις πιο σημαντικές ήταν η κατάκτηση αρκετών πρωταθλημάτων με τις ομάδες της ΣΠΕ Στρόβολου και των Λατσιών, όπου είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ με εξαιρετικούς συμπαίκτες και προπονητές, και να καταθέσω όλη μου την αφοσίωση και την ενέργεια για την επιτυχία των ομάδων μου. Κάθε τίτλος που κατακτήσαμε ήταν αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς, αφοσίωσης και ομαδικότητας. Η συγκίνηση και η χαρά της κατάκτησης αυτών των τίτλων παραμένουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη μου, καθώς ήταν στιγμές που έδειξαν πόσο σημαντικό είναι να δουλεύεις σκληρά και να πιστεύεις στο συλλογικό στόχο.
Μια από τις πιο ξεχωριστές και μοναδικές στιγμές στην καριέρα μου ήταν η συμμετοχή μου με την Εθνική Κύπρου στους Μεσογειακούς Αγώνες του Beach Handball. Αυτή η εμπειρία υπήρξε μια κορυφαία στιγμή στην αθλητική μου πορεία, καθώς είχα την τιμή να εκπροσωπήσω τη χώρα μου σε ένα τόσο σημαντικό και ανταγωνιστικό επίπεδο. Οι Μεσογειακοί Αγώνες ήταν μια πρόκληση και μια ευκαιρία να δείξω τις ικανότητές μου, να ανταγωνιστώ με τις καλύτερες ομάδες της περιοχής και να μοιραστώ στιγμές έντασης και χαράς με την υπόλοιπη ομάδα.
Η συμμετοχή σε αυτούς τους αγώνες όχι μόνο ενίσχυσε την προσωπική μου αθλητική πορεία, αλλά και με έκανε να εκτιμήσω περισσότερο την έννοια της ομαδικότητας και της αλληλεγγύης στον αθλητισμό.
Αυτές οι εμπειρίες, όπως και πολλές άλλες, διαμόρφωσαν την αθλητική μου ταυτότητα και με δίδαξαν την αξία του σκληρού αγώνα, της συνεργασίας και της συνεχούς εξέλιξης. Με γεμίζουν υπερηφάνεια και με παρακινούν να συνεχίσω να δουλεύω σκληρά, προσφέροντας και στη νέα γενιά των αθλητών όσα έχω μάθει και βιώσει κατά τη διάρκεια της πορείας μου.
Ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζετε στη διοργάνωση αγώνων ή πρωταθλημάτων γυναικείου χάντμπολ;
Η μεγαλύτερη πρόκληση όταν είσαι προπονητής σε μια γυναικεία ομάδα είναι να μεταδώσω στις αθλήτριες μου τις αξίες του αθλητισμού, καθώς την πειθαρχία και την συνέπεια που πρέπει να έχει κάποια αθλήτρια για να κάνει πρωταθλητισμό.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα και ποια η μεγαλύτερη πρόκληση όταν προπονείτε μια γυναικεία ομάδα;
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που έχω ως προπονήτρια γυναικείας ομάδας είναι αναμφίβολα το γεγονός ότι προέρχομαι από μια αθλητική οικογένεια και από μια χώρα, τη Σερβία, με πλούσια παράδοση στον αθλητισμό και ιδιαίτερα στο χάντμπολ. Το γεγονός ότι μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον γεμάτο από αθλητικές αξίες και πρότυπα με βοήθησε να κατανοήσω από νωρίς τη σημασία του σκληρού αγώνα, της πειθαρχίας και της ομαδικότητας. Οι γνώσεις και οι εμπειρίες που απέκτησα παρακολουθώντας τον πατέρα μου, ήταν πολύτιμες και αποτέλεσαν τη βάση για τη μελλοντική μου καριέρα ως προπονήτρια. Από μικρή ηλικία, είχα την ευκαιρία να μάθω από σπουδαίους προπονητές και αθλητές και αυτό το «γύρισμα» στη δική μου καριέρα είναι κάτι που προσπαθώ να μεταδώσω και στα κορίτσια που προπονώ. Εστιάζω στο να τους μάθω να αγαπούν το άθλημα, να εμπιστεύονται τη διαδικασία της εκπαίδευσης και να κατανοήσουν τη σημασία της συνεργασίας και της ενότητας μέσα στην ομάδα.
Ποιοι είναι οι στόχοι της ομάδας σας για τη φετινή σεζόν;
Οι στόχοι της ομάδας μας για φέτος είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος και του κυπέλλου, ώστε να καταφέρουμε να πάρουμε και τους τρεις εγχώριους τίτλους, καθώς ήδη έχουμε κατακτήσει το φετινό Σούπερ Καπ. Επίσης, μια μεγάλη πρόκληση για τη φετινή χρονιά είναι να εντάξουμε ομαλά τις νεότερες αθλήτριες, οι οποίες είναι στην πρώτη ή στη δεύτερη χρονιά τους σε γυναικεία ομάδα. Σιγά-σιγά, στόχος μας είναι να αφήσουμε μια παρακαταθήκη για τη συνέχιση του γυναικείου χάντμπολ στην Κύπρο.
Νικολέτα Χρήστου
0 Comments