Κατά τη διάρκεια της αγγλοκρατίας (1878-1960), οι Βρετανοί άφησαν την «υπογραφή» τους σε μια σειρά από νόμους που, παραδόξως, έχουν επιβιώσει στον χρόνο και εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι το 2025. Και αν αναρωτιέστε γιατί κάποιοι από αυτούς παραμένουν σε εφαρμογή, ίσως να αναλογιστείτε ότι ο χρόνος είναι απλώς μια έννοια, και κάποιες φορές οι παλιοί νόμοι δεν πεθαίνουν ποτέ. Αντί να ενσωματωθούν στις σύγχρονες αντιλήψεις, κάποιοι νόμοι αντίθετα κάνουν την επανεμφάνισή τους, προκαλώντας μας έκπληξη και κάποιες φορές αναστεναγμούς. Ίσως οι κυβερνήσεις και οι βουλευτές να είχαν άλλα πράγματα στο μυαλό τους. Ας πάρουμε λοιπόν μια γεύση από την ακατανόητη νομοθεσία του παρελθόντος, που ακόμα υπάρχει και συνεχίζει να μας θυμίζει ότι στην Κύπρο, όπως και σε πολλές άλλες πρώην αποικίες, η αγγλοκρατία άφησε ανεξίτηλα τα ίχνη της.

Περί Ψαροκαϊκιών Νόμος (Κεφ. 179): Το καμπανάκι που δεν ακούγεται

Ο Νόμος 179 (Ψαροκαϊκιών) επιβάλλει ότι τα ψαροκάικα πρέπει να διαθέτουν «καμπάνα ή κόρνα» για να ειδοποιούν τους άλλους ναυτιλομένους όταν πλησιάζουν. Στην πράξη, αυτός ο νόμος ίσως φαντάζει χρήσιμος για την εποχή του, αλλά το 2025 με GPS και κινητά τηλέφωνα, μοιάζει περισσότερο σαν «νοσταλγία για τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς του 1950».

Ο ακριβής όρος αναφέρει:

«Κατά την εκτέλεση των ταξιδιών τους, τα ψαροκάικα θα πρέπει να φέρουν ηχητικά μέσα προειδοποίησης».

Αλήθεια, ποιος δε θέλει να ακούει το καμπανάκι του ψαροκάικου ενώ βρίσκεται στη μέση του κυπριακού λιμανιού; Μάλλον μην τρομάξουν τα ψάρια;

Περί Παιδικής Εργασίας Νόμος (Κεφ. 187): Καλωσήρθατε στον κόσμο της εργασίας

Ο Νόμος 187 για την παιδική εργασία θεσπίστηκε με την πρόθεση να επιτρέπει σε παιδιά άνω των 12 ετών να εργάζονται υπό συγκεκριμένες συνθήκες (όπως σε οικογενειακές επιχειρήσεις). Αν και οι σύγχρονοι νόμοι για τα δικαιώματα των παιδιών έχουν εξελιχθεί, αυτή η παλαιά διάταξη εξακολουθεί να ισχύει, προκαλώντας ανατριχίλα.

Αναφέρει ρητά:

«Επιτρέπεται η εργασία παιδιών άνω των 12 ετών σε οικογενειακές επιχειρήσεις ή γεωργικές δραστηριότητες υπό προϋποθέσεις».

 Οπότε, αν είσαι 13 και θέλεις να δουλέψεις στο οικογενειακό μαγαζί, είναι εντάξει, απλά ελπίζω να μην έχεις και σχολείο.

Περί Ελέγχου Σκύλων Νόμος (Κεφ. 53): Η φιλικότητα με όρια

Ο Νόμος 53 για τους σκύλους απαιτεί οι σκύλοι σε δημόσιους χώρους να φέρουν φίμωτρο ή να βρίσκονται υπό αυστηρό έλεγχο, ενώ οι ιδιοκτήτες τους οφείλουν να διασφαλίζουν ότι οι σκύλοι δεν προκαλούν αναστάτωση. Ο νόμος αυτός φαίνεται λογικός για την ευημερία των πολιτών, αλλά το γεγονός ότι προβλέπει ακόμα τη χρήση φίμωτρου για κάθε σκύλο που κυκλοφορεί στο πάρκο, ίσως να φαντάζει λίγο υπερβολικό για το 2025.

Αναφέρει ρητά:

«Κάθε σκύλος που βρίσκεται σε δημόσιο χώρο πρέπει να φέρει φίμωτρο ή να είναι υπό έλεγχο του ιδιοκτήτη του».

Οπότε, αν έχετε σκύλο και θέλετε να τον πάτε στο πάρκο, βεβαιωθείτε ότι δεν θα ξυπνήσετε την αστυνομία… εξαιτίας του «άγριου» φιλιού του σκύλου σας στον επόμενο περαστικό.

Περί Κουρδιστών Νόμος (Κεφ. 58): Η μουσική θέλει έγκριση

Ο Νόμος 58 (Κουρδιστών) λέει ότι: «απαγορεύεται η μουσική σε δημόσιους χώρους χωρίς την έγκριση των τοπικών αρχών». Έτσι, αν αναρωτιέστε γιατί δεν μπορείτε να παίξετε κιθάρα στην πλατεία χωρίς να ζητήσετε άδεια, αυτός ο νόμος φταίει. Και, όσο κι αν σας φαίνεται γελοίο, ο νόμος αυτός, αν και σπάνια εφαρμόζεται, υπάρχει.

Αναφέρει:

«Οποιοδήποτε άτομο επιθυμεί να παίξει μουσική ή να κουρδίσει μουσικό όργανο σε δημόσιο χώρο πρέπει να αποκτήσει άδεια από τις αρμόδιες αρχές».

Οπότε, μην εκπλαγείτε αν σας ζητήσουν άδεια για να κάνετε μια μικρή συναυλία στον δρόμο σας,  ίσως να σας προτείνουν και διαφήμιση!

Περί Ρύθμισης Γαιδουριών Νόμος: Μετά τα μεσάνυχτα, μην κυκλοφορείτε

Υπήρχε κάποτε ένας νόμος που απαγόρευε την κυκλοφορία των γαϊδουριών μετά τα μεσάνυχτα. Καλώς ή κακώς, αυτός ο νόμος προέκυψε από την ανάγκη προστασίας της αγροτικής ζωής, αλλά σήμερα μόνο το γεωργικό τμήμα θα μπορούσε να ξέρει αν ισχύει ακόμα.

Αναφέρεται:

«Απαγορεύεται η κυκλοφορία γαϊδουριών σε δημόσιους δρόμους μετά τα μεσάνυχτα».

Γαϊδουράκια, πριν αποφασίσετε να κάνετε μια βόλτα με την παρέα σας το βράδυ, ξανασκεφτείτε το.

Περί Ρύθμισης Ποδηλάτων Νόμος (2018): Για ένα φωτεινό μονοπάτι

Ο Νόμος για τη Ρύθμιση της Διακίνησης Ποδηλάτων του 2018 λέει ότι τα ποδήλατα πρέπει να είναι εξοπλισμένα με συγκεκριμένα αξεσουάρ ασφαλείας, όπως φώτα, φρένα και καμπανάκι. Ειλικρινά, αν δεν έχετε αυτά τα αξεσουάρ, ετοιμαστείτε να το βρείτε μπροστά σας (είτε το θέλετε είτε όχι).

Αναφέρει:

«Κάθε ποδήλατο πρέπει να διαθέτει δύο ανεξάρτητα συστήματα φρένων, φώτα εμπρός και πίσω και ανακλαστήρες».

Μην ξεχάσετε το καμπανάκι, αλλιώς θα βρεθείτε αντιμέτωποι με πρόστιμο για την παράβαση.

Περί Υβριστικών Λόγων Νόμος (Κεφ. 154): Πρόστιμο για μια «λέξη»

Η Ποινική Νομοθεσία (Κεφ. 154), άρθρο 99Β, αναφέρει ότι είναι έγκλημα να εκστομίζετε υβριστικές ή προσβλητικές λέξεις σε δημόσιο χώρο. Σκεφτείτε το πριν βγείτε από το σπίτι ή το γραφείο με νεύρα.

Αναφέρει:

«Όποιος δημόσια εκφέρει υβριστικές ή απειλητικές λέξεις ή ήχους που ακούγονται από πρόσωπα σε δημόσιο χώρο, είναι ένοχος αδικήματος».

Δεν αναρωτήθηκε, άραγε, ούτε ένας βουλευτής όλα αυτά τα χρόνια γιατί να εξακολουθούν να ισχύουν αυτοί οι νόμοι; Μάλλον, στη Βουλή, έχουν άλλες «σημαντικές» ασχολίες. Ίσως ασχολούνται με το να καθυστερούν τα νομοσχέδια για δεκαετίες ή να συζητούν για τα πιο κρίσιμα ζητήματα του έθνους, όπως ποιος θα πάρει την καλύτερη θέση στην αίθουσα. Μπορεί και να αναλύουν με προσοχή τα τελευταία κουτσομπολιά, ενώ οι παλιοί νόμοι παραμένουν ως έχουν, απλά για να θυμίζουν στην κοινωνία ότι έχουμε «παράδοση». Άλλωστε, ποιος έχει χρόνο να αλλάξει κάτι που χρονολογείται από την αγγλοκρατία, όταν το πιο σημαντικό είναι να ψηφίσουμε για το επόμενο πανηγύρι της χρονιάς;