Σε πολύ μικρή σε ηλικία, θυμάμαι να ακούω πολλές φορές από τον περίγυρό μου να μιλάει για τον «Μάγο του Στροβόλου», Στυλιανό Αττεσλή. Ως παιδί, δεν μπορούσα να καταλάβω αν επρόκειτο για έναν απλό άνθρωπο ή για έναν «μάγο» με δυνάμεις, όπως αυτές που διάβαζα σε παραμύθια. Το πιο σημαντικό είναι ότι, χρόνια αργότερα, μεγαλώνοντας και διαβάζοντας για εκείνον, το συμπέρασμα παραμένει το ίδιο: Ήταν ένα μυστήριο με ικανότητές να αψηφούν τη λογική.

Πώς μπορούσε να γνωρίζει μυστικά που δεν του είχαν ειπωθεί ποτέ; Ήταν απλώς ένας χαρισματικός άνθρωπος ή κατείχε αρχαίες γνώσεις, χαμένες στον χρόνο; Οι μαρτυρίες μιλούν για έναν άνθρωπο που μπορούσε να βλέπει πέρα από το ορατό, να θεραπεύει χωρίς φάρμακα και να προβλέπει γεγονότα πριν συμβούν. Μαζί του, η έννοια του θανάτου μεταμορφώνεται: δεν είναι το τέλος, αλλά μια πύλη προς άλλες διαστάσεις.

Ο Στυλιανός Αττεσλής υπήρξε μία από τις πιο μυστηριώδεις και αμφιλεγόμενες μορφές της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας. Γεννημένος το 1912 στο Στρόβολο, αφιέρωσε τη ζωή του στη βαθιά πνευματική αναζήτηση, τη θεραπεία των ανθρώπων και τη μετάδοση μιας γνώσης που έμοιαζε να ξεπερνά τα όρια του συνηθισμένου. Αν και η λέξη «μάγος» προκαλεί συνειρμούς με το υπερφυσικό, ο ίδιος δεν αυτοπροσδιοριζόταν έτσι. Αντιθέτως, ήταν ένας πνευματικός δάσκαλος, που κατείχε βαθιά κατανόηση της φύσης, της ψυχής και της αθέατης πραγματικότητας. Το βιβλίο του Κυριάκου Μαρκίδη, «Ο Μάγος του Στροβόλου», παρουσίασε τις διδασκαλίες και τις εμπειρίες του, συνδυάζοντας την ανατολική μυστικιστική σοφία με τη δυτική λογική σκέψη.

Πολλοί άνθρωποι κατέφυγαν στον Αττεσλή για θεραπεία σωματικών και ψυχικών ασθενειών που δεν είχαν βρει λύση μέσω της συμβατικής ιατρικής. Λέγεται ότι μπορούσε να εντοπίζει ενεργειακά μπλοκαρίσματα στο σώμα και να τα απομακρύνει μέσω αγγίγματος ή προσευχής. Υπάρχουν μαρτυρίες για περιπτώσεις σοβαρών ασθενειών, όπως καρκίνος και χρόνιοι πόνοι, που βελτιώθηκαν θεαματικά μετά από συνεδρίες μαζί του.

Σπούδασε στην Αγγλία και ήταν κάτοχος των διπλωμάτων Master of  Metaphysical Sciences, Master of Psychotherapy, Doctor of Divinity και Doctor of Philosophy

Η παιδική του ζωή ήταν γεμάτη εκπλήξεις για τους μεγάλους, αφού αρκετές φορές άφησε τους γονείς και τους δασκάλους του άφωνους, όταν έλυε δύσκολα προβλήματα ή μετάφραζε κείμενα γραμμένα σε άγνωστες γι’ αυτόν γλώσσες. Για να μην αναφέρουμε θαύματα, που δεν είναι ο κατάλληλος χώρος εδώ. Ο ίδιος έγραψε ποίηση με το ψευδώνυμο Στέλιος Αχάτης και έδωσε σειράν διαλέξεων επί θεμάτων Μεταφυσικής.

Ο Αττεσλής φέρεται να είχε την ικανότητα να διαβάζει τις σκέψεις των ανθρώπων ή να γνωρίζει γεγονότα από τη ζωή τους χωρίς να του έχουν αποκαλυφθεί. Υπάρχουν περιγραφές για στιγμές όπου απαντούσε σε ερωτήματα πριν καν του τεθούν ή προέβλεπε γεγονότα που αργότερα επαληθεύονταν.

Η Ελίτα Μιχαηλίδου, σε συνέντευξη της στο My life ρωτήθηκε για τη σχέση που είχε με τον «μάγο» του Στροβόλου, όπως πολλοί αποκαλούσαν τον «δάσκαλο» Στυλιανό Αττεσλή. Παραδέχτηκε πως σε παιδική ηλικία αντιμετώπιζε πρόβλημα με την σπονδυλική της στήλη και ζήτησε τη βοήθειά του. 

Μια από τις πιο χαρακτηριστικές «θαυμαστές» περιπτώσεις αφορά θεραπεία καρκινοπαθούς. Σύμφωνα με μαρτυρίες, ένας άνδρας με προχωρημένο καρκίνο επισκέφθηκε τον Αττεσλή όταν οι γιατροί είχαν εξαντλήσει κάθε θεραπευτική επιλογή. Ο Αττεσλής δεν χρησιμοποίησε φάρμακα ή ιατρικές μεθόδους. Αντίθετα, άγγιξε το άτομο απαλά και προσευχήθηκε σιωπηλά. Το άτομο περιέγραψε αργότερα ότι ένιωσε μια έντονη ζεστασιά και μια αίσθηση ειρήνης να διαπερνά το σώμα του. Λίγο καιρό αργότερα, οι γιατροί διαπίστωσαν ότι ο καρκίνος είχε εξαφανιστεί χωρίς ιατρική εξήγηση. Η συγκεκριμένη περίπτωση θεραπείας με τον καρκίνο περιγράφονται στο βιβλίο του Κυριάκου Μαρκίδη «Ο Μάγος του Στροβόλου», που έγιναν κατά τη διάρκεια των δεκαετιών 1970-1990.

Ήταν όλα αυτά πραγματικά; Για κάποιους, ναι. Για άλλους, ίσως πρόκειται για υπερβολές ή μια μορφή ψυχολογικής επίδρασης. Όμως, το πραγματικό μυστήριο δεν βρίσκεται μόνο στα φαινόμενα, αλλά στο βάθος της διδασκαλίας του: Η ύλη είναι απλώς μια προβολή της συνείδησης και ο νους έχει τη δύναμη να αλλάξει την πραγματικότητα.

Ακόμη και η προσωπική του ζωή ήταν ιδιωτική. Είχε οικογένεια και κόρη, αλλά η προσωπική του ζωή παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό ασαφής, καθώς ο ίδιος δεν επιδίωκε δημοσιότητα ούτε για τον εαυτό του ούτε για την οικογένειά του.

Έφυγε από τη ζωή το 1995. Λέγεται ότι είχε πλήρη επίγνωση του τέλους του, το οποίο αντιμετώπισε ως μια φυσική συνέχεια του πνευματικού του ταξιδιού.

Ίσως το αληθινό του «θαύμα» να μην ήταν οι δυνάμεις του, αλλά η ικανότητά του να μας κάνει να αμφισβητήσουμε την ίδια την πραγματικότητα.  Προσωπικά θεωρώ ότι το πραγματικό του θαύμα, ήταν η πρόκληση που έθετε για τη σκέψη μας, για την αναθεώρηση της πραγματικότητας που ζούμε. Πέρα από την κατανόηση του φυσικού κόσμου, μας καλούσε να ανακαλύψουμε και τον εσωτερικό κόσμο, εκεί όπου η συνείδηση και η ενέργεια διαμορφώνουν τις ζωές μας με τρόπους που συχνά αγνοούμε ή υποτιμούμε.

Φωτό: Sunborn ® Stories

Εσείς τι λέτε; Μήπως το πραγματικό του θαύμα ήταν ότι μας έκανε να αμφισβητούμε ό,τι θεωρούσαμε δεδομένο;

Κείμενο: Νικολέτας Χρήστου