Όταν ο Νίκος Πελετιέ ανακοινώνει την υποψηφιότητά του με μια φωνή που θυμίζει την ακατάβλητη ηρεμία του Μακαρίου, είναι σαφές ότι η πολιτική σκηνή της Κύπρου θα περάσει από ανανέωση. Με τον ήχο της φωνής του, που μοιάζει να βγαίνει από το βάθος του χρόνου, σαν να μιλά ένας πολιτικός ιεροκήρυκας από το παρελθόν, ο Πελετιέ μας υποδέχεται σε μια ατμόσφαιρα που θολώνει τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και παράδοσης. Όχι μόνο με λόγια, αλλά με την ίδια την παρουσία του, η οποία μοιάζει να επικοινωνεί ότι είναι το νέο πολιτικό «φως», το οποίο έρχεται να οδηγήσει την Κύπρο σε νέες περιπέτειες.

Ας μιλήσουμε όμως και για το σκηνικό του βίντεο, το οποίο δεν είναι καθόλου τυχαίο. Καθισμένος σε έναν ωραίο καναπέ, με μια πολύ ιδιαίτερη γωνία που επιτρέπει να βλέπουμε πίσω του ένα δέντρο που φαίνεται να φυτρώνει από το κεφάλι του  ένα στοιχείο που αν μη τι άλλο προκαλεί ποικίλους προβληματισμούς. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι πρόκειται για το σύμβολο της ευημερίας που αναδύεται από το μυαλό του, ή ίσως για την έννοια του «μεγάλο» του «ιδανικού», του «φυτρώνω και γίνομαι το καινούργιο όραμα». Όμως, αν δούμε την εικόνα από άλλη σκοπιά, το δέντρο πίσω του μοιάζει και με ένα παράδοξο…φαρδύ, ενοχλητικό στέλεχος που προσπαθεί να καταλάβει όλο το πλαίσιο, χωρίς να προσφέρει σαφή λύση.

Όσο για τη στάση του σώματος, ε, ας πούμε ότι είναι ενδιαφέρουσα και πολύ ανοιχτή, σχεδόν «προκλητική». Με τα πόδια ανοιχτά και τα χέρια του ανοιχτά μπροστά, σαν να φωνάζει: «Ανοίξαμε και σας καλωσορίζουμε», ο Πελετιέ δείχνει σίγουρος, ίσως ακόμα και λίγο υπερβολικά σίγουρος για το «νέο πολιτικό τοπίο» που θέλει να φέρει στην Κύπρο. Δεν είναι μόνο το ύφος αλά Μακάριου που υπογραμμίζει την ανάγκη για πολιτική αλλαγή, είναι και αυτή η έντονα χαλαρή στάση που αχνοφαίνεται σαν να λέει «κοιτάξτε με, εγώ έχω το νέο όραμα». Αλλά το ερώτημα παραμένει: Είναι αυτό το νέο όραμα ή απλώς μια θεαματική επιφάνεια, γεμάτη στυλ και μεγάλα λόγια, αλλά χωρίς πραγματική ουσία;

Αν και δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τη δημιουργικότητα στην παρουσίαση, η αίσθηση είναι ότι το όλο σκηνικό προσφέρει περισσότερο επίδειξη παρά πολιτική σκέψη. Το δέντρο που «φυτρώνει» από το κεφάλι του ίσως υποδηλώνει την προσπάθεια του Πελετιέ να παρουσιαστεί ως το νέο πολιτικό σύμβολο, αλλά η εικόνα του μακρινού παρελθόντος, του Μακαρίου και του απαλού λόγου του, αναδύεται και μας αφήνει με την αίσθηση ότι υπάρχει κάτι το… υπερβολικά «στημένο» για να φαίνεται αληθινό.

Το  https://lifehackerbynicole.com/ θα προβάλει όλους τους υποψηφίους, γιατί αν δεν τους δώσουμε τη δυνατότητα να μας δείξουν τα «εκλογικά τους ταλέντα», ποιος άλλος θα τους σταματήσει από το να μας «υποδεχτούν» με χαιρετισμούς και λογάκια για την αλλαγή που χρειάζεται η Κύπρος; Ας τους ακούσουμε λοιπόν, μήπως και βρούμε κάτι που να θυμίζει όντως αλλαγή και όχι απλά την εναλλαγή από τη θέση του καναπέ, στην καρέκλα.

Της Νικολέτας Χρήστου