Η Κύπρος του 2013 δεν απέτυχε· απλώς προχώρησε μπροστά με ταχύτητα προς τα πίσω. Το κούρεμα καταθέσεων δεν ήταν τραγωδία, ήταν μια σιωπηλή επανάσταση. Μια ευκαιρία να ανακαλύψουμε πόσα μπορούμε να στερηθούμε, με αντάλλαγμα την «παγκόσμια αναγνώριση». Για όσους δεν το έζησαν, είναι ιστορία. Για όσους το έζησαν, είναι υπενθύμιση ότι μερικές φορές το σύστημα δουλεύει, απλώς όχι για σένα.
Το 2013 η Κύπρος έγραψε ιστορία. Όχι με επαναστάσεις ή ποιήματα, αλλά με ένα «δημιουργικό» οικονομικό πείραμα: Το κούρεμα καταθέσεων. Κι ενώ οι καταθέτες νόμιζαν πως απλώς χάθηκαν χρήματα, στην πραγματικότητα κάποιοι απέκτησαν αόρατα προνόμια.
- Εξαφάνιση Χρεών – Η Τελευταία Λύση
Πολλοί χρεωμένοι σε φιλανθρωπικά ιδρύματα ανακουφίστηκαν, αφού τα ίδια τα ιδρύματα εξαφανίστηκαν πρώτα. Κοινωνικά παντοπωλεία άνοιγαν, με “ποντίκια” να τρέχουν να “αρπάξουν”, ότι μπορούσαν.
- Οι «Τελευταίοι Φρουροί» της Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Μια οργάνωση που έδινε γεύματα βρέθηκε ξαφνικά χωρίς λειτουργικά κεφάλαια. Τα μέλη της έμειναν με άδειες κουζίνες και μια ερώτηση: «Πώς γίνεται να σώζουμε άλλους, όταν η τράπεζα δεν σώζει ούτε εμάς;» Ορισμένοι εθελοντές προσπάθησαν να βρουν «τους λογαριασμούς που χάθηκαν», δημιουργώντας μέχρι και ιστοσελίδα. Φυσικά δεν υπάρχουν πια. Το «έργο» ήταν μια κενή σελίδα και μερικοί αισιόδοξοι δωρητές που δεν ήξεραν ότι τα λεφτά τους πήγαιναν σε τέτοιου είδους λογαριασμούς.
- Ενοποίηση μέσω Κρίσης
Η απώλεια χρημάτων ένωσε τον λαό σε μια κοινή δυσαρέσκεια, αποτελεσματικότερα από οποιαδήποτε κυβερνητική πολιτική. Οι πολίτες ανακάλυψαν ότι οι τράπεζες μπορούν να είναι πιο γρήγορες από τα καρτέλ, απλώς δεν χρειάζονται όπλα. Η εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα αναβαθμίστηκε από «επισφαλής» σε «ιστορικό ανέκδοτο».
Στις 16 Μαρτίου 2013 επήλθε συμφωνία με την κυβέρνηση Αναστασιάδη στο ποσό των 10 δις €. Αποφασίστηκε επίσης να αντληθούν επιπλέον 5,8 δις € με φορολόγηση- κούρεμα των καταθέσεων στις κυπριακές τράπεζες. Το κούρεμα ορίστηκε στο 6,7% για καταθέσεις έως 100.000 € και 9,9% για καταθέσεις που υπερβαίνουν τα 100.000 €.
- Παγκόσμια Αναγνώριση
Η Κύπρος αναδείχθηκε παγκοσμίως ως πρότυπο εθελοντικής λιτότητας. Ο όρος «κυπριακό μοντέλο» απέκτησε διεθνή αίγλη ως συνώνυμο της δημιουργικής αναδιάρθρωσης χωρίς συγκατάθεση. Χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, διεθνή συνέδρια και καθηγητές οικονομικών άρχισαν να μελετούν την Κύπρο όχι ως θύμα, αλλά ως πιλότο ενός τολμηρού κοινωνικού πειράματος: Πώς να καταρρεύσεις με στυλ.
Και τελικά, τι μάθαμε;
- Ότι μπορείς να πάρεις από τους πολλούς, να πεις πως το κάνεις για το καλό τους και να το βαφτίσεις πρόοδο.
- Η κρίση δεν ήταν λάθος, ήταν μια ευκαιρία για ανανέωση, για όσους έμειναν όρθιοι.
Σημείωση: Το κείμενο βασίζεται σε γενικές αναφορές για τις επιπτώσεις του κουρέματος. Οποιαδήποτε ομοιότητα με συγκεκριμένα σωματεία είναι…δυστυχώς, πιθανή.
0 Comments