Μέσα από ψεύτικες υποσχέσεις και ύποπτες πρακτικές, ένα αυτοαποκαλούμενο «φιλανθρωπικό σωματείο» φέρεται να εκμεταλλεύεται ευάλωτους πολίτες στην Κύπρο. Καταγγελίες για ασαφή συμβόλαια, παραπλανητικές δουλειές και πιέσεις εγείρουν ερωτήματα για το πραγματικό σκοπό αυτών των οργανώσεων.

 Εδώ και χρόνια, στην Κύπρο φαίνεται πως δρα ένα αυτοαποκαλούμενο «φιλανθρωπικό σωματείο» που υπόσχεται μισθούς χωρίς πωλήσεις, προσφέρει ασαφή «έντυπα συνεργασίας» και φέρεται να εκμεταλλεύεται ευάλωτα ή αφελή άτομα στο όνομα της αγαθοεργίας.

Το θολό τοπίο των φιλανθρωπικών οργανώσεων στην Κύπρο

Ο αριθμός των φιλανθρωπικών οργανώσεων στην Κύπρο δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί. Σύμφωνα με τον Παγκύπριο Σύνδεσμο Σωματείων Εθελοντών (ΠΣΣΕ), δεκάδες τέτοιες οργανώσεις δραστηριοποιούνται σε όλο το νησί. Το Τμήμα Φορολογίας διατηρεί κατάλογο με εγκεκριμένα φιλανθρωπικά ιδρύματα, ενώ παλαιότερες αναφορές μιλούν για περίπου 500 μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ), πολλές με φιλανθρωπικό χαρακτήρα. Οι δραστηριότητές τους ποικίλλουν, από την υποστήριξη ευάλωτων ομάδων και την ιατρική βοήθεια, μέχρι την περιβαλλοντική δράση και την εκπαίδευση.

Μέσα σε αυτό το ευρύ και συχνά αχαρτογράφητο τοπίο, όμως, φαίνεται να δρουν και σκιώδεις δομές με αμφιλεγόμενες μεθόδους.

Η μαρτυρία: «Κάποια μαφία παίζεται»

Σε αποκλειστική καταγγελία που λάβαμε, μια γυναίκα περιγράφει πώς ήρθε σε επαφή με τον κύριο Δ., ο οποίος της παρουσιάστηκε ως υπεύθυνος σωματείου με «φιλανθρωπική δράση». Η προσέγγιση ξεκίνησε μέσω αγγελίας για εργασία.

«Μου είπε πως πληρώνει 1.320 ευρώ το μήνα, είτε πουλήσω είτε όχι περιοδικά. Όταν ζήτησα συμβόλαιο, μου έδειξε ένα πρόχειρο έντυπο. Μου ανέφερε συνεργασίες με διάφορους “συνδέσμους” που δεν υπάρχουν καν, ενώ κάποια στιγμή είπε ότι συνεργάζεται με τον Τ., μετά το αρνήθηκε, και ξανά το παραδέχτηκε.»

 Η μαρτυρία γίνεται πιο ανησυχητική όσο εξελίσσεται:

 «Ερχόταν σπίτι μας, ζητούσε φαγητό, καφέ, ξυραφάκια. Έκανε κινήσεις προς τη μητέρα μου που δεν έπρεπε. Έλεγε ότι ο «σύνδεσμος»,  μας παρέχει αυτοκίνητο, καλύπτει service και έξοδα, πως είχε παντρευτεί συγγενή γνωστής οικογένειας, και τελικά ότι είχε δύο ξένες πρώην συζύγους.»

Όταν η καταγγέλλουσα άρχισε να εκφράζει αμφιβολίες, φέρεται να δέχτηκε και έμμεση πίεση: «Τηλεφώνησε στον εργοδότη μου για να ρωτήσει αν δουλεύω εκεί. Ποιος του έδωσε αυτό το δικαίωμα; Εγώ δουλεύω κανονικά και δεν μπορώ να παρατήσω τη δουλειά μου για να πουλώ περιοδικά στο δρόμο. Κατάλαβα ότι δεν πρόκειται για καμία φιλανθρωπία. Κάποια μαφία παίζεται.»

 Μετά απ’ όσα ακούσαμε, δεν γίνεται να μην αναρωτηθεί κανείς: Μήπως πίσω από κάποιες «φιλανθρωπικές οργανώσεις», κρύβονται άνθρωποι που απλά παίζουν παιχνίδια στις πλάτες μας; Υπάρχουν συμβόλαια ή είναι όλα στον αέρα; Είναι δηλωμένες πουθενά αυτές οι οργανώσεις ή απλά ξεφυτρώνουν από το πουθενά; Ποιος τις ελέγχει; Ποιος βλέπει πού πάνε τα λεφτά και ποιοι δουλεύουν για ποιον;

Ο κόσμος έχει ανάγκη από πραγματική βοήθεια, όχι από «συνδέσμους» που μοιράζουν υποσχέσεις και εκμεταλλεύονται νέους, άνεργους και ανυποψίαστους ανθρώπους.

Η Πολιτεία, οι αρμόδιοι, ακόμα και τα ΜΜΕ πρέπει να ψάξουν το θέμα βαθύτερα. Γιατί αν δεν το κάνουν, θα συνεχίσουν να την πατάνε πολλοί.

Της Νικολέτας Χρήστου